Iza Tarasewicz. The Means, The Milieu
Otwarcie: 19.02.2021 | |
Miejsce: Galeria Arsenał, ul.Mickiewicza 2, Białystok | |
Artyści: Iza Tarasewicz | |
Kurator: Monika Szewczyk |
wernisaż online wystawy na naszym profilu Facebook
Zapraszamy do zwiedzania wystawy od 20 lutego 2021 roku.
Wystawa czynna w dniach 20.02 – 28.03 z wyjątkiem poniedziałków w godz. 12-18
Wystawa Izabeli Tarasewicz oparta na instalacji The Means, The Milieu powstałej z wykorzystaniem różnorodnych jednostek mobilnych, poddawanych nieustannej rearanżacji w przestrzeni wystawienniczej. Tysiące metalowych prętów tworzą w przestrzeni gęstą siatkę, w którą wprowadzony jest element organiczny – kultury grzybów i prawdopodobnie różnych mikroorganizmów ukrytych w grzybni. W centrum zainteresowań artystki jest człowiek i jego skomplikowane relacje ze światem. Praca ta nabiera nowego wymiaru wobec świeżo uświadomionych zagrożeń i zachodzących już zmian.
Borbála Soós
Rytmy grzybów
O pracy Izy Tarasewicz The Means, The Milieu
Ewolucja nie jest linearnym drzewem genealogicznym,
lecz zmianą w obrębie wielowymiarowej jednostki,
która się rozrosła do rozmiarów kryjących całą powierzchnię Ziemi[1].
Dzikie formy
Tworzenie świata nie jest procesem zastrzeżonym dla ludzi. Dobitnym tego przykładem jest The Means The Milieu, praca wykraczająca poza granicę metafor i sposobów reprezentacji, odtwarzająca zawiłe zawłaszczanie przestrzeni przez grzyby. W pozornej przypadkowości poszczególnych elementów pojawiają się połączenia podkreślające wzajemne związki, nieustanne pętle informacji zwrotnej, powtórzenia i archetypy samoorganizacji. Tworzą alternatywną logikę, prezentując postawę nieposłuszeństwa i braku oswojenia, ujawniając ukryte struktury chaosu ścielącego nasz świat podszewką złożonych, splątanych powiązań. Rozległe dzieło kolonizuje galerię, naruszając jej poukładane narracje. Czyniąc tak, komplikuje nasze pojmowanie przestrzeni, czasu, a nawet samych siebie, naszej samoświadomości.
The Means, The Milieu tworzy odrębny mikroklimat i wzorce, nieco inne w każdej przestrzeni, w której pracę instalowano. Składające się z tysięcy zmiennych jednostek dzieło umożliwia nieustanną rearanżację i rekonfigurację z myślą o dopasowaniu do poszczególnych kontekstów wystawienniczych, każdorazowo rodząc całkowicie nowe formaty. Począwszy od pierwszej iteracji w piwnicy centrum sztuki Objectif Exhibitions w Antwerpii w 2014 roku, instalacja oferuje coś nowego na każdej wystawie. Podstawowe struktury tworzące jej zasadniczą przestrzeń składają się z lasu sześciokątów wykonanych z giętych ręcznie i oksydowanych metalowych prętów. Wiszące modułowe rusztowanie niczym DNA szyfruje zdolność konstrukcji do rozmnażania się i rozrastania. Wybujała instalacja rzeźbiarska tworzy kilkuwarstwową sieć. To siatka mikoryzowa, w której grzybnia wchodzi w interakcję z leśnym systemem korzeniowym; to trójwymiarowe przedstawienie sieci komunikacji, z łączami rozgałęziającymi się w cyberprzestrzeni; to także obraz połączeń neuronowych wewnątrz naszych ciał. To podobizna wszystkiego, co wyżej – i wielu innych desygnatów. Każdą składową wykonano ręcznie. Wysiłek, uważność, dotyk i obróbka materiału rodzą żywy twór. Nasycone kauczukiem sznury konopne, ochra, gips, grzyby i inne elementy oferują różnorodność przejawów postaci pojawiających się w pracy. Ta wrażliwość przypomina mi zjawisko zwane quorum sensing – sposób swoistego „porozumiewania się” przez cząsteczki bakterii, typowy również dla komórek grzybów. Quorum sensing to zdolność przyrody do wyczuwania obecności i gęstości innych komórek, do represji lub ekspresji określonych genów – w zależności od tego, które zostaną uznane za korzystne – oraz do masowej koordynacji form i zachowań. Na przykład bakterie angażują się w procesy wysokoenergochłonne jako kolektyw, a w obecności innych komórek grzybów koordynują zachowania służące wspólnemu tworzeniu kolejnego grzyba.
[1] Lynn Margulis, Dorion Sagan, What Is Life? [Czym jest życie?], University of California Press, Berkeley 2000 (tłumaczenie własne).
Media o wystawie:
- Polskie Radio Białystok, radio.bialystok.pl, Dorota Sokołowska, Sebastian Kochaniec, Podróże po kulturze, Prace Izy Tarasewicz i Małgorzaty Mirgi-Tas można oglądać w Galerii Arsenał
- bialystok.wyborcza.pl, Monika Żmijewska, Galeria Arsenał wraca do gry. Tajemnicze reishi, romskie mikrohistorie
- Zeitgeist:Radio, Mike Urbaniak, #009 Monika Szewczyk
- Wysokie Obcasy, Mike Urbaniak, Intrygująca ażurowa instalacja i podróż w przeszłość. Polecamy dwie zachwycające wystawy w Arsenale
- Blok Magazine, [PL] Rytmy grzybów. O pracy Izy Tarasewicz ‘The Means, The Milieu’
- Magazyn Szum, Tomek Pawłowski Jarmołajew, Nawet abstrakcja zaczyna przemawiać polityką. Rozmowa z Izą Tarasewicz
Iza Tarasewicz
(ur. 1981 w Białymstoku) ukończyła Wydział Rzeźby i Działań Przestrzennych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2008). Mieszka i pracuje w Kolonii Koplany, małej wiosce niedaleko Białegostoku, w której się wychowywała. Jej twórczość w zakresie rzeźby, instalacji, rysunku i działań przestrzennych zyskuje duże uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Artystka jest laureatką nagrody Bayerischen Kunstförderpreise w dziedzinie sztuk pięknych w roku 2019. W roku 2015 otrzymała nagrodę Spojrzenia Fundacji Deutsche Bank (współorganizatorem konkursu o tę czołową nagrodę dla młodych polskich artystów jest Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie). W 2013 r. była nominowana do Paszportu Polityki w kategorii sztuki piękne.
W 2016 r. brała udział w 32. Biennale w Sao Paulo,5. Międzynarodowym Biennale Młodej Sztuki w Moskwie oraz w 11. Biennale w Kwangdzu (Korea Płd.). W 2018 r. reprezentowała Polskę podczas XVI Biennale Architektury w Wenecji we współpracy ze studiem CENTRALA. Jej prace pokazywano na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in. w: Ludwig Muzeum, Budapeszt (2020), Kunsthaus, Drezno (2020), Państwowej Galerii Sztuki, Sopot (2020), Pori Art Museum, Finlandia (2019), Muzeum Sztuki Współczesnej, Zagrzeb (2018), Centrum Sztuki Współczesnej, Wilno (2018), Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki, Warszawa (2018), Muzeum Sztuki KUMU, Tallin (2017), Galerii Arsenał w Białymstoku (2017), Nogueras Blanchard, Madryt (2017), Futura, Praga (2016), Europejskim Banku Centralnym, Frankfurt (2016), Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (2016), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2015), Kunsthalle Bratislava (2015), Galleria Civica di Modena, Modena (2015), Instytucie Polskim (Polnisches Institut), Berlin (2014), Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Warszawa (2013).
Monumentalna instalacja Izy Tarasewicz Once Information Has Passed Into Protein [Kiedy informacja zamienia się w białko], stworzona na zamówienie Art Collection Telekom, jest prezentowana okresowo w Muzeum Sztuk Pięknych w Lipsku. Aktualnie artystka jest jedną z uczestniczek i uczestników wystawy zbiorowej „Rzeźba w poszukiwaniu miejsca” w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (01.02–25.04.2021). Jest też zaproszona do udziału w 12. edycji festiwalu NARRACJE w Gdańsku pod hasłem Gdańsk 2080. Kongres Futurologiczny (która z powodu pandemii koronawirusa została przeniesiona z listopada 2020 na listopad 2021).