Do dnia 17 października trwa zmiana ekspozycji.

Mykola Ridnyi jest jednym z najwybitniejszych współczesnych artystów ukraińskich, twórcą instalacji, obiektów i prac wideo, członkiem kolektywu artystycznego SOSka i dwukrotnym finalistą konkursu dla młodych artystów ukraińskich PinchukArtCentre Prize: w 2009 roku z kolektywem SOSka i w 2011 indywidualnie. Ridnyi jest wrażliwym obserwatorem i komentatorem rzeczywistości społeczno- politycznej.

Filmy Wojciecha Gilewicza powstawały podczas jego podróży po Azji (2008–2018). Są dokumentami subiektywnego spojrzenia na krajobraz (miejski, wiejski) i przyrodę, w które artysta stopniowo wnika. Każdy z nich jest odrębnym dziełem, ale razem tworzą spójną narrację o uprzywilejowanej pozycji „obcego”. Nie udają, że mówią o innych, ale posługują się zanurzeniem w kulturze innego kraju jak lustrem, w którym można poddać w wątpliwość własne działania i bliżej przyjrzeć się osiągnięciom. Artysta testuje publiczną percepcję, zachęcając do aktywnej obserwacji otaczającej nas ikonosfery i do odkrywania sztuki w jednoczesnym rozpadzie i odnawianiu się życia codziennego. Cała prezentacja opowiada o tym, czym jest podróżowanie, a jednocześnie sama jest podróżą po mieście.

Wystawa Happy End to monograficzna prezentacja twórczości Dominiki Olszowy, artystki działającej na styku sztuk wizualnych, performansu i teatru. Na wystawie pokazany zostanie wybór starszych prac, poruszających wątki kryzysu egzystencjalnego i wynikających z niego lęków, oraz nowe realizacje, w których artystka eksploruje problematykę zdrowia. Galeria zostanie podzielona na trzy symboliczne strefy, będące reinterpretacjami przestrzeni poczekalni, gabinetu zabiegowego oraz cmentarza.

Prace Pravdoliuba Ivanova, czołowego współczesnego artysty bułgarskiego, mają charakter postkonceptualny, odnoszą się do różnych porządków: polityki, życia społecznego, codzienności, marzeń. Komentują te obszary ironicznie, lecz z nutą melancholii, komentują też same siebie. Artysta często używa gotowych przedmiotów, nadając im nowe znaczenia. Buduje niejednoznaczne sensy, prowadzi grę z rzeczywistością i naszym o niej wyobrażeniem ze wspaniałym surrealistycznym poczuciem humoru.

Wystawa „Historie o starości”* jest głosem w debacie poświęconej problemowi starości. W Polsce obecnie żyje ponad 4 tys. ludzi w wieku ponad stu lat, wielu z nich cieszy się dobrym zdrowiem i kondycją intelektualną.

Czy sztuka współczesna może zachwycić dziecko? Czy sztuką i w sztukę można się bawić? Chociaż sztuka współczesna może wydawać się onieśmielająca i za trudna, by pokazywać ją najmłodszym, jesteśmy pewni, że właśnie ci odbiorcy przyjmą ją bez zahamowań – przecież „Każde dziecko jest artystą. Jedyny problem to pozostać artystą, kiedy się już dorośnie”, jak twierdził Pablo Picasso.

Wystawa wybranych prac z Kolekcji II ukazuje wątek transformacji rozumianej dwojako: jako przemiany ustrojowe po upadku komunizmu w Europie oraz na jej pograniczu z Azją, a także jako „kultura transformacji” (termin przyjęty przez amerykańskiego socjologa Michaela D. Kennedy’ego), czyli narzucona i zaplanowana wielka narracja lat 90.

/ W związku z żałobą narodową ogłoszoną po tragicznej śmierci prezydenta Gdańska, Pawła Adamowicza, otwarcie wystawy odbędzie się w niedzielę, 20 stycznia, o godz. 18:00. Jednocześnie informujemy, że wystawa będzie czynna do zwiedzania w niedzielę, od godz. 10:00. /

Krzysztof Garbaczewski (ur. 1983 w Białymstoku) jest reżyserem teatralnym i autorem adaptacji m.in. Opętanych W. Gombrowicza, Biesów F. Dostojewskiego czy Chłopów W. Reymonta, stanowiących podstawę jego tzw. instalacji teatralnych łączących performans, sztuki wizualne oraz muzykę. Charakterystyczna dla niego kolażowa stylistyka, stosowanie projekcji wideo i bezpośrednich transmisji nawiązuje do naszej współczesnej cyberwrażliwości.

Z powodu żałoby narodowej ogłoszonej po tragicznej śmierci prezydenta Gdańska, Pawła Adamowicza, otwarcie wystawy Krzysztofa Garbaczewskiego Badania terenowe zostało przesunięte na niedzielę, 20 stycznia, o godz. 18:00.

Łączymy się w bólu z rodziną i przyjaciółmi Pawła Adamowicza.