Praca Normana Leto jest wizualizacją biografii Edwarda Krasińskiego, jednego z najważniejszych przedstawicieli polskiej awangardy lat 60. i 70. XX wieku. Bryła życiorysu Edwarda Krasińskiego należy do serii portretów wygenerowanych komputerowo, wśród których znajdują się wizerunki zarówno znanych, jak i anonimowych osób. Bryły powstają przy użyciu napisanego przez artystę programu do tworzenia grafiki 3D, przetwarzającego dane otrzymane bezpośrednio od portretowanych, bądź też – w wypadku osób nieżyjących – uzyskane ze źródeł historycznych. Informacje porządkowane są za pomocą ankiety, której poszczególne pytania dotyczą m.in. nałogów, rodzeństwa, liczby publikacji na temat danej osoby czy też liczby wyników, jakie przynosi wyszukiwanie jej nazwiska w Internecie.
                                                                                       
Informacje zostają przekształcone w wirtualną rzeźbę, abstrakcyjny portret łączący elementy obrazu psychologicznego i profilu społecznego osoby portretowanej. Wizerunek, będący efektem precyzyjnej analizy danych, jest z jednej strony nieczytelnym produktem programu komputerowego, z drugiej zaś niepowtarzalnym obrazem opartym na kombinacji informacji jednostkowych. Leto tworzy nową jakość biografii, alternatywną względem narracji literackich i funkcjonującą w autonomicznej rzeczywistości. Swoistość Bryły życiorysu Edwarda Krasińskiego ujawnia się dopiero w porównaniu z wykonanymi tą samą metodą bryłami życiorysów innych osób: im większą ilością danych dysponuje komputer, tym większa i bardziej złożona jest struktura biografii. Bryłę życiorysu Edwarda Krasińskiego artysta uznał za stosunkowo mało skomplikowaną, tłumacząc to niewystarczającą ilością danych.
 
Autorskiej analizy struktur życiorysów Leto dokonał w filmie Sailor (2010). Komentarz towarzyszący poszczególnym wizualizacjom, płynący z ust narratora, naukowca programisty, ujawnia metafizyczny i egzystencjalny potencjał każdej z brył. Wirtualne biografie, obrazując charakter społecznego życia portretowanych, równie dużo mówią o pamięci zbiorowej i mechanizmach warunkujących sposób funkcjonowania jednostki w trybach historii.
 
Izabela Kopania

Tekst opublikowany w książce I. Kopania, „Zbiór otwarty. Prace z Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku”, Białystok 2012