en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Zbigniew Warpechowski, Talerzowanie

Zbigniew Warpechowski, Talerzowanie

A-
A+

Zbigniew Warpechowski

Talerzowanie, 1992, obiekt, drewno, ceramika, plastik, 70 × 70 cm

Kolekcja II Galerii Arsenał w Białymstoku. Praca zakupiona przez Galerię Arsenał

Obiekt Talerzowanie należy do grupy kilku propozycji artystycznych noszących taki sam tytuł, zrealizowanych przez Zbigniewa Warpechowskiego w odstępie dwudziestu lat. Pierwsza z nich została pokazana w Galerii Krzysztofory w Krakowie w 1971 roku. Podłogę jednej z sal artysta podzielił białymi liniami na sto kwadratowych pól, w każdym z nich umieścił ceramiczny talerz, któremu towarzyszył napis oraz nacechowane symbolicznie rekwizyty (np. talerz z dwiema kromkami chleba został podpisany „DOM”). Instalację tę zaprezentował też na Festiwalu Sztuki w Edynburgu (galeria Atelier 77, 1972), gdzie była sprzęgnięta z akcją sprzedaży naczyń wykorzystanych w pracy. Artysta deklarował, że kolejne lata poszukiwań poświęci talerzom/pojęciom, które nie zostaną sprzedane, a więc takim, które w najmniejszym stopniu poddadzą się mechanizmom rynkowym.
 
Na początku lat 90. ubiegłego wieku Warpechowski powrócił do Talerzowania. Wykonał wówczas serię czarnych kwadratowych skrzyń podzielonych na cztery kasetony, w których umieścił talerze bądź ich fragmenty, a czasami także dodatkowe przedmioty. Kompozycja w każdym z kasetonów opatrzona została podpisem, np. w pracy z kolekcji białostockiej Galerii Arsenał – „DIALEKTYKI”, „OTWARCIA”, „RZECZY NŻSZYCH” (sic!) / RZECZY WYŻSZYCH”, „SPRZECZNOŚCI”.
 
Instalacja i obiekty Talerzowanie wyrastają z doświadczenia poezji konkretnej, uwrażliwienia na słowo i przypisane mu znaczenia. Warpechowski buduje enigmatyczne relacje między uniwersum przedmiotów a uniwersum języka. W tych działaniach zasoby słownika przestają mu wystarczać, tworzy neologizmy mające moc nazywania gestów i procesów. Talerzowanie, jak pisał w manifeście, to porcjowanie: głodu organizmu, rzeczywistości materialnej, pojęciowej i artystycznej. Tworzone przez niego konstelacje słów i rzeczy zdają się odwoływać do pokładów nieświadomego, ujawniać nowe sensy w irracjonalnych zestawieniach i szczelinach powstałych w połączeniu nazwy i desygnatu. Potencjał krytyczny tych działań ma wymiar niezgody nie tylko na zjawiska społeczne (konsumpcjonizm czy polityczną kontrolę wiedzy i informacji), ale także na schematyczną percepcję rzeczywistości. Korzeni tego sprzeciwu należy szukać w postawie Warpechowskiego: radykalnym zespoleniu życia ze sztuką i nieustannym kwestionowaniu przejawów otaczającego artystę świata.
 
Izabela Kopania

Katalog prac

Artyści