en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Piotr Kurka, Dostałem pieska

Piotr Kurka, Dostałem pieska

A-
A+

Piotr Kurka

Dostałem pieska, 2002, mixed media (rzeźba, ready made), 91 × 70 × 32 cm

Kolekcja II Galerii Arsenał w Białymstoku. Praca zakupiona przez Podlaskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych


/ fot. Maciej Zaniewski
Instalacje Piotra Kurki można postrzegać jako konstelacje przedmiotów powiązanych zagadkowymi dla widza relacjami. Lalki, szkła powiększające, zwierzęta-zabawki, często stare bądź staroświeckie, zużyte i nieprzystające do teraźniejszości, składają się na autonomiczne światy rzeczy żyjących własnym życiem. Artysta sięga po przedmioty gotowe, znalezione – bądź tworzy je na potrzeby pracy, preparując tak, by sprawiały wrażenie dawnych. To one kształtują refleksyjny nastrój i oniryczną aurę instalacji. Prace Kurki przywołują istotny dla jego twórczości obszar prywatnych doświadczeń, a wykorzystane przez niego przedmioty postrzegać można jako repozytoria wspomnień i znaczeń. Bliskie są przez to obiektom, które francuski filozof i socjolog Jean Baudrillard określił mianem rzeczy mitologicznych.
 
Praca Dostałem pieska składa się z konstrukcji przypominającej dom czy też psią budę, do wnętrza której można zajrzeć z dwóch stron przez soczewki umieszczone w ścianach szczytowych. Przez jedną widać poruszającą się zabawkę – szmacianego psa, niemal zagłaskanego, z wytartą sierścią, bez nogi – a przez drugą zdjęcia księży wycięte ze starej fotografii bądź gazety, naklejone na dzwonowatą formę przypominającą naczynia, do jakich niegdyś zbierano żywicę. Tytuł pracy i zniszczona zabawka sugerują perspektywę powrotu do dzieciństwa.
 
Dostałem pieska w poetycki sposób przywołuje wspomnienia Kurki z czasów, gdy był ministrantem i od zaprzyjaźnionego księdza dostał w prezencie psa. Wraz z duchownym artysta odkrywał i poznawał przyrodę, o czym przypomina naczynie na żywicę, budzące skojarzenia związane z jej zapachem, smakiem i konsystencją. Istotne znaczenie ma też traktowany symbolicznie motyw domu. Metalowy domek mieści w sobie świat wspomnień i kształtujących jednostkę zdarzeń, który artysta odsłania przed widzem zaglądającym do wnętrza przez soczewki. Maskotka, naczynie na żywicę i postać księdza zamykają w sobie ważne dla artysty doświadczenia z dzieciństwa: poznawanie świata, patrzenie na rzeczy i powolne nasycanie ich znaczeniami, silnie powiązane z wiarą i tajemnicą sacrum.
 
Izabela Kopania

Audiodeskrypcja: 

Katalog prac

Artyści