WITEK ORSKI. Dziury w ziemi
| Otwarcie: 20.01.2017 / 18:00 | |
| Miejsce: Galeria Arsenał, ul. A. Mickiewicza 2, Białystok | |
| Artyści: Witek Orski | |
| Kurator: Sylwia Narewska | |
Dziury w ziemi (2014–2016) to oszczędne w formie, monumentalne fotografie dołów wykopanych przez artystę w ziemi. Wychodząc od namysłu nad związkami obrazu fotograficznego z abstrakcją, Orski celowo poszerza pole interpretacyjne tych prac, prowokując refleksję nad ekonomią produkcji dzieła sztuki oraz relacjami między obrazowaniem a śmiercią.
Wystawa w Galerii Arsenał w Białymstoku to pierwsza prezentacja tego cyklu w całości (wybrane prace były wcześniej pokazywane m.in. w Kunsthalle Bratislava, Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie i BWA we Wrocławiu).
Łukasz Zaremba
Dziury w ziemi
1.
Gdyby tylko z przyzwoitą pewnością można było stwierdzić, że na obrazach widnieją groby. Wyposażeni w odpowiednie cytaty (z Barthes’a, Blanchota czy Beltinga), tomy rozważań teoretycznych, niemal całe biblioteki (od teologii po psychoanalizę) snulibyśmy jedną z opowieści o obrazie i śmierci, zjawiskach tak często i przekonująco przedstawianych jako bliźniacze. Skupiwszy się na medium fotografii: masce pośmiertnej, grobie – lub na obrazie jako takim: krypcie, nagrobku, grobie pustym, znaku śmierci, braku – moglibyśmy poszukiwać sensów obrazów z serii Dziury w ziemi. Obrazów tak fizycznie dużych, jakby sugerowały widzom możliwość przedwczesnej przymiarki do odpowiedniego otworu w ziemi. W najgorszym razie wypatrzylibyśmy więc sugestywne memento mori.
czytaj więcej
Paul Celan
ZIEMIA BYŁA W NICH, i
kopali.
Kopali i kopali, i tak
mijał im dzień, mijała noc. I nie chwalili Boga,
który, jak słyszeli, chciał tego wszystkiego,
który, jak słyszeli, wiedział o tym wszystkim.
Kopali i nie słyszeli już nic więcej,
nie stali się mądrzy, nie wynaleźli pieśni,
nie wymyślili sobie żadnego języka.
Kopali.
I przyszła cisza i przyszedł deszcz,
I wszystkie morza na świecie.
Ja kopię, ty kopiesz, i robak też,
A co nam śpiewa, mówi: kopiecie.
O jeden, o żaden, o nikt, o ty:
Dokąd szło, jak donikąd szło to?
Ty kopiesz, a do ciebie ja się kopię przez sny,
i na palcu budzi się nam złoto.
(przeł. Jacek St. Buras)
Witek Orski (ur. 1985) – artysta wizualny i teoretyk fotografii. Prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych „Wulgarne” oraz „Ćwiecenie” w galerii Czułość w Warszawie, a także grupowych: w Tokio, Paryżu, Berlinie, Budapeszcie i Bratysławie oraz w Polsce (m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie). Doktorant w Instytucie Filozofii UW oraz na Wydziale Komunikacji Multimedialnej UAP. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Wydarzenie towarzyszące:
21 stycznia 2017, godz. 11:00
Oprowadzanie autorsko-kuratorskie z tłumaczką polskiego języka migowego
Tłumaczenie: Justyna Nowosadko
Wstęp wolny.
Oprowadzania z audiodeskrypcją
14 lutego godz. 11:30,
15 lutego, godz. 12:30,
16 lutego godz. 15:30,
17 lutego, godz. 13:00,
21 lutego, godz. 16:30
Przygotowanie i realizacja: Justyna Kołodko-Bietkał, Izabela Liżewska, Agnieszka Pawelska
Wstęp wolny. Zapraszamy!
Łukasz Zaremba
Dziury w ziemi
1.
Gdyby tylko z przyzwoitą pewnością można było stwierdzić, że na obrazach widnieją groby. Wyposażeni w odpowiednie cytaty (z Barthes’a, Blanchota czy Beltinga), tomy rozważań teoretycznych, niemal całe biblioteki (od teologii po psychoanalizę) snulibyśmy jedną z opowieści o obrazie i śmierci, zjawiskach tak często i przekonująco przedstawianych jako bliźniacze. Skupiwszy się na medium fotografii: masce pośmiertnej, grobie – lub na obrazie jako takim: krypcie, nagrobku, grobie pustym, znaku śmierci, braku – moglibyśmy poszukiwać sensów obrazów z serii Dziury w ziemi. Obrazów tak fizycznie dużych, jakby sugerowały widzom możliwość przedwczesnej przymiarki do odpowiedniego otworu w ziemi. W najgorszym razie wypatrzylibyśmy więc sugestywne memento mori.
czytaj więcej
Paul Celan
ZIEMIA BYŁA W NICH, i
kopali.
Kopali i kopali, i tak
mijał im dzień, mijała noc. I nie chwalili Boga,
który, jak słyszeli, chciał tego wszystkiego,
który, jak słyszeli, wiedział o tym wszystkim.
Kopali i nie słyszeli już nic więcej,
nie stali się mądrzy, nie wynaleźli pieśni,
nie wymyślili sobie żadnego języka.
Kopali.
I przyszła cisza i przyszedł deszcz,
I wszystkie morza na świecie.
Ja kopię, ty kopiesz, i robak też,
A co nam śpiewa, mówi: kopiecie.
O jeden, o żaden, o nikt, o ty:
Dokąd szło, jak donikąd szło to?
Ty kopiesz, a do ciebie ja się kopię przez sny,
i na palcu budzi się nam złoto.
(przeł. Jacek St. Buras)
Witek Orski (ur. 1985) – artysta wizualny i teoretyk fotografii. Prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych „Wulgarne” oraz „Ćwiecenie” w galerii Czułość w Warszawie, a także grupowych: w Tokio, Paryżu, Berlinie, Budapeszcie i Bratysławie oraz w Polsce (m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie). Doktorant w Instytucie Filozofii UW oraz na Wydziale Komunikacji Multimedialnej UAP. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Wydarzenie towarzyszące:
21 stycznia 2017, godz. 11:00
Oprowadzanie autorsko-kuratorskie z tłumaczką polskiego języka migowego
Tłumaczenie: Justyna Nowosadko
Wstęp wolny.
Oprowadzania z audiodeskrypcją
14 lutego godz. 11:30,
15 lutego, godz. 12:30,
16 lutego godz. 15:30,
17 lutego, godz. 13:00,
21 lutego, godz. 16:30
Przygotowanie i realizacja: Justyna Kołodko-Bietkał, Izabela Liżewska, Agnieszka Pawelska
Wstęp wolny. Zapraszamy!
Patroni medialni
Galeria Arsenał - miejska instytucja kultury
