W ramach projektu "Wspólnota międzygatunkowa. Sąsiedzkość natury w Białymstoku" Galeria Arsenał w Białymstoku zaprasza na spacer z Ryszardem Ziemblickim, Głównym Specjalistą w Departamencie Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego w Białymstoku.

Data: 26.11.2023 (niedziela), godz. 10:00
Lokalizacja startowa spaceru: róg ul. Świerkowej i Wiejskiej przy CENTRUM MEDYCZNYM Nowe Miasto (ul. Wiejska 81)
dojazd autobusami komunikacji miejskiej nr 3, 16, 11, 10, 26, 23, 104
przystanek Wiejska/ Kręta (nr 531), jadąc od strony Centrum
przystanek Wiejska/ UwB/PK (nr 528)

Tematem spaceru będą lasy miejskie ze szczególnym uwzględnieniem bartnictwa i znaczenia pszczół
Udział w wydarzeniu jest bezpłatny
____________

Ryszard Ziemblicki  - WYBRANE ASPEKTY GOSPODAROWANIA LASAMI W PRZESTRZENI MIEJSKIEJ BIAŁEGOSTOKU (fragment):

W ostatnim czasie coraz większego znaczenia nabiera koncepcja leśnictwa miejskiego (urban forestry). Jest ona definiowana jako sztuka, nauka i technika gospodarowania drzewami i zasobami leśnymi w ekosystemach lasów miejskich i wokół nich, w celu zaspokojenia społecznościom miejskim korzyści psychologicznych, socjologicznych, ekonomicznych i estetycznych (Miller). Pojęcie lasu w ramach koncepcji „urban forestry” jest znacznie szersze niż to wyznaczone przez tradycyjne leśnictwo, ponieważ definicja ta obejmuje poza lasami także niewielkie zadrzewienia, parki, ogrody oraz pojedyncze drzewa (Konijnendijk).
Mówiąc o zieleni w miastach warto też wspomnieć o tak zwanych lasach kieszonkowych, czyli niewielkich skupiskach drzew sadzonych metodą japońskiego botanika – Akira Miyawakiego.  Metoda ta polega na sadzeniu na niewielkiej powierzchni ok 200 m2 od 20 do 40 rodzimych gatunków drzew w bardzo dużym zagęszczeniu (3 drzewa na 1 m2), pozostawiając nasadzenia siłom natury. W wyniku tej samoregulacji tworzą się mikrosiedliska leśne, bardzo cenne w przestrzeni miejskiej.


Ryszard Ziemblicki - absolwent wydziału leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Ukończone studia podyplomowe na wydziale leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, oraz na wydziale prawa na Uniwersytecie w Białymstoku. Pracę zawodową rozpoczął na terenie Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Olsztynie przechodząc przez wszystkie szczeble zawodowej kariery począwszy od stażysty przez stanowiska leśniczego technologa, adiunkta, zastępcę nadleśniczego, nadleśniczego, zastępcę dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie, do Dyrektora RDLP w Białymstoku, którą to funkcję pełnił w latach 2008 – 2015. W latach 2016 – 2018 w Lasach Państwowych pełnił funkcję nadleśniczego w Nadleśnictwie Górowo Iławeckie. Od stycznia 2019 r. zatrudniony jest w Urzędzie Miasta Białegostoku na stanowisku Głównego Specjalisty w Departamencie Ochrony Środowiska.

***
Spotkanie jest częścią projektu „Wspólnota międzygatunkowa. Sąsiedzkość natury w Białymstoku” realizowanego w ramach szerszego przedsięwzięcia „Laboratorium badań nad szczęściem – życie po komfortocenie”*
Sąsiedzkość natury w Białymstoku rozumiana jest jako potrzeba lub konieczność uwzględnienia pełnoprawnego sąsiedztwa natury we wspólnocie miejskiej, a także budowanie interakcji społecznych nie tylko między jednostkami ludzkimi, ale także między ludźmi a sąsiadami pozaludzkimi (rośliny, grzyby, zwierzęta, w tym owady). Pomijanie ich roli prowadzi do zaniku wspólnoty miejskiej, upadku przestrzeni publicznych oraz komercjalizacji i prywatyzacji przestrzeni miejskiej (Erbel, 2009), (Nawratek, 2008), a także bagatelizowania problemów klimatycznych.
Budowanie tak rozumianej wspólnoty miejskiej oznacza z jednej strony dążenie do symbiozy i interakcji ludzi i przyrody oraz zauważenie korzyści płynących z tych relacji – z drugiej zaś wymaga nieustannego podejmowania prób działania ponad różnicami i w połączeniu z podmiotami z różnych obszarów (niezależnie od podziałów politycznych czy dyscyplinarnych) w celu rozwiązania konkretnych problemów w mieście borykającym się z problemami klimatycznymi.
Wynika to z potrzeby poważnego potraktowania współczesnych problemów ekologicznych, a także skutecznego działania na rzecz więziotwórczych relacji społecznych, poprawy jakości przebywania w mieście, sprostania społecznemu zapotrzebowaniu na tereny zielone, a także ochrony i wykorzystania potencjału już istniejących terenów zielonych miasta, które wciąż przechodzi dość dynamiczną modernizację infrastruktury.
Nasze sąsiedztwo określamy przede wszystkim poprzez znikający na naszych oczach fenomen Białegostoku, jakim są lasy położone w granicach miasta, zajmujące obecnie ok. 1846 ha, czyli ok. 18 proc. całkowitej powierzchni (co plasuje Białystok na 9 miejscu wśród polskich miast), a także zapomniane obszary zielonych nieużytków miejskich.
W ramach projektu odbędą się otwarte spotkania, warsztaty, wykłady, w trakcie których zastanowimy się wspólnie nad wzajemnym sąsiedztwem mieszkańców i natury w mieście.

Organizacja:
Goethe-Institut w Warszawie i Krakowie, Fundacja Bęc Zmiana, Zentrum für Kunst und Urbanisitk (ZK/U Berlin), przy wsparciu m.st. Warszawa, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, Fundacji im. Heeinricha Bölla w Warszawie
Partnerzy/ koprodukcja wiedzy:
Akademia Sztuk Pięknych Katowice, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszenie Media Dizajn Szczecin (Szczeciński Inkubator Kultury), Galeria Arsenał w Białymstoku
Zespół kuratorski projektu „Laboratorium badań nad szczęściem”:
Bogna Świątkowska, Miodrag Kuč, Matthias Einhoff
Koordynacja i produkcja projektu „Wspólnota międzygatunkowa. Sąsiedzkość natury w Białymstoku” (Galeria Arsenał w Białymstoku):
Ewa Chacianowska, Aleksandra Jakuć, Eliza Urwanowicz-Rojecka, Jan Szewczyk, Katarzyna Zabłocka
Partnerzy lokalni:
Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Grottgera w Supraślu, Wydział Architektury Politechniki Białostockiej

*Laboratorium badań nad szczęściem – życie po komfortocenie
2023–2024
W 6 miastach Polski rozpoczynamy projekt artystyczno-badawczy łączący młodych ludzi ze środowiskami nauki, sztuki, designu, technologii i przedsiębiorczości. Powstanie sieć osób eksperckich, która zajmie się koprodukcją wiedzy i wdroży lokalne rozwiązania w kreatywnych laboratoriach, aby poprzez wspólne działania uwolnić się od komfortocenu i żyć w sposób bardziej zrównoważony oraz szczęśliwy.
Wkrótce wyczerpią się światowe rezerwy komfortu, przez lata tworzonego przez ludzi bez oglądania się na koszty środowiskowe. Dziś, w dobie kryzysu klimatycznego, musimy się przygotować na ograniczenia. Zmiana sposobu myślenia i związane z tym zmiany stylu życia są nieuniknione i będą bolesne. Zarówno kryzys klimatyczny, jak i restrykcyjne działania proekologiczne często frustrują i demotywują. Jak je przekuć w pozytywne doświadczenie, źródło szczęścia, do którego człowiek usilnie dąży? Świat potrzebuje nowych strategii. Potrzebuje ich teraz. Powinniśmy jak najszybciej szukać dróg, które nas wyprowadzą z komfortocenu.
Wspólnie z naszymi partnerami zakładamy w Białymstoku, Gdańsku, Katowicach, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu interdyscyplinarne laboratoria badawcze, w których młodzi ludzie będą pracować razem z niemieckimi i polskimi ekspertami i ekspertkami z zakresu nauki, sztuki, dizajnu, architektury oraz innych dziedzin, które okażą się przydatne.
Tematy, jakie nas interesują, to: przyszłość ograniczonego komfortu, praca wyobraźni, ekologia miejska, gospodarka przyszłości, poszukiwanie źródeł optymizmu, spekulatywność jako motor rozwoju, zarządzanie kryzysem i sytuacjami niedoboru. Zadaniem laboratoriów będzie identyfikacja lokalnych potrzeb, deficytów, zagrożeń oraz opracowanie strategii, scenariuszy pozytywnych działań. To, że jako lokalna społeczność mamy wpływ na otaczającą nas rzeczywistość, pokazuje, że zmiana może być w zasięgu ręki – i to daje nam poczucie szczęścia.