Wernisażowi wystawy towarzyszyła sesja muzyczna na żywo,
z udziałem muzyków, którzy zgłosili się do udziału w projekcie Elki Krajewskiej.
 

Wieloelementowa praca Pole lokalne Elki Krajewskiej łączy projekcje wideo, animacje, nagrania dźwiękowe, obiekty oraz zapisy tekstowe zebrane podczas 90-dniowej podróży artystki po Polsce w 2006 roku. Złożone dzieło odzwierciedla surowe realia, w których powstało – ze wszystkimi konsekwencjami zanurzenia się w nie i zawłaszczenia ich strzępów. Jednym z kluczowych elementów działania Krajewskiej było spontaniczne nawiązanie kontaktu z nieznajomymi ludźmi i sprawdzenie ich wrażliwości na sztukę oraz, bardziej ogólnie, tolerancji ludzkiej dla aktywności artystycznej. Projekt stanowi także próbę zbadania pamięci zbiorowej Polaków, odczytanej dzięki indywidualnym wspomnieniom i doświadczeniom oraz poprzez szerszą narrację historyczną XX wieku. Jest on jednocześnie współczesną analizą rzeczywistości widzianej i doświadczanej poprzez pryzmat nieustannych przemian rodzimego kraju. Artystka konfrontuje się z polską rzeczywistością po blisko dwudziestu latach emigracji. Artystyczna hybryda Krajewskiej jest sprzężeniem żywiołów i emocji – a jednocześnie zachowuje formalną i artystyczną dyscyplinę wynikającą z koncepcji dzieła i logistycznych wymogów jego realizacji.

Wystawa w Galerii Arsenał ma ambicje całościowego ukazania projektu, z jego poszczególnymi częściami dającymi się „czytać osobno” w przestrzeni ekspozycji. Główny wątek to „psychosomatyczna podróż artystki” wzdłuż granic Polski. Została ona pokazana za pomocą integralnych elementów narracji czasoprzestrzennej, które jednocześnie można rozpatrywać w kategorii materialnych śladów pozostałych po projekcie. Konfrontacja artystki z ludźmi w czasie podróży odbywała się w sposób bezpośredni: poprzez akt niezapowiedzianego przekroczenia progu przypadkowych domów i znalezienia się w czyjejś prywatnej przestrzeni jako osoba „obca” (nieznajoma z zewnątrz) przybywająca z zamiarem pokazania swoich filmów – i zarazem „swoja” (kulturowo, narodowo, etnicznie). Istotnym elementem wyprawy było również ryzyko, bowiem artystka podróżowała w pojedynkę. Budowała zaufanie ludzi do siebie, swoich intencji i zamiarów, sama narażając się na niebezpieczeństwo. Zderzenie z ludźmi dokonywało się „tu i teraz”, nagle, w sposób niespodziewany – dla niektórych ostry, dla innych ekscentryczny, niezrozumiały czy w ogóle pozbawiony sensu. Krajewska rozmawiała z napotkanymi bohaterami w języku wspólnym, ale jednocześnie innym, niejednokrotnie napotykając na trudności komunikacyjne. Bywało, że porozumienie w ogóle okazywało się niemożliwe. Granice Polski ustalone po II wojnie światowej podzieliły wiele jednorodnych etnicznie społeczności, budując „sztuczną jedność”, wciąż jednak rozbitą na strzępy. Kulturowa różnorodność jest szczególnie widoczna na terenach przygranicznych Polski, stąd właśnie one zostały wybrane jako trasa trzymiesięcznej peregrynacji artystki. Filmy „promieniujące” z głowy Krajewskiej u wielu osób wywoływały przeżycia zbliżone do religijnych. Kontakt z obcą osobą, jej cielesnością, chęć przyjęcia nieznajomego przybysza zgodnie z zasadami polskiej gościnności nadawały każdemu jednorazowemu spotkaniu wymiar głęboko ludzki. W tym szczególnym „mobilnym” projekcie artystycznym sztuka rodziła się w nieoczekiwanych momentach spotkań. Rzeczywistość i sztuka przenikały się wzajemnie i były ze sobą nierozdzielne.

Integralną częścią wystawy jest dwujęzyczna, polsko-angielska publikacja, w której Magda Drągowska-Romaszkan i Elka Krajewska we wspólnej rozmowie przybliżają założenia projektu. Seria 21 wierszy Wojtka Pusłowskiego, napisanych w oparciu o fragmenty zebranych przez artystkę nagrań, ukazuje ludzi, miejsca i emocje towarzyszące Krajewskiej w czasie prawie trzymiesięcznej podróży po Polsce.

Elka Krajewska, artystka, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Yale University School of Art (New Haven, USA). Tworzy filmy, wideo, performanse oraz obiekty. Jest autorką licznych wystaw, akcji i wydarzeń artystycznych, m.in. No Longer Art: Salvage Art Institute w Graduate School of Architecture, Planning and Preservation na Columbia University (2012). Uczestniczyła w wielu wystawach i projektach, m.in: Battle, Postmasters Gallery, Nowy Jork (2012); Rituals of the Art World, Ludlow 38, Nowy Jork (2011); Battle: Horizontal Vertigo vs Record Projection, Brennan Griffin Gallery, Nowy Jork (2011); Wenn die Nacht am tiefsten, Belle Etage Projects, Berlin (2010); Camden Arts Centre, Londyn (2009); Polish Abstract Film 1933–2004, Tate Britain, Londyn (2008); Phantom Hand Dialog, Orchard Gallery, Nowy Jork (2007); Manual CC, Galeria Kronika, Bytom (2007); Bristol Imax Omnitheater, Syracuse Film and Video Festival, Syracuse (2007); Archiwum Polskiego Filmu Eksperymentalnego, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2006); Electric Avenue, MuseumsQuartier, Wiedeń (2005). Rezydentka artystyczna w Quartier21, MuseumsQuartier, Wiedeń (2005) oraz Hangar, Centre de Producció d’Arts Visuals, Barcelona (2004–2005). Krajewska współpracuje z wydziałem Graduate School of Architecture, Planning and Preservation na Columbia University w ramach projektu Salvage Art Institute. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku.

w sprzedaży dostępny jest katalog do wystawy: INFO
 

Patroni medialni: