en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Mariola Przyjemska, bez tytułu

Mariola Przyjemska, bez tytułu

A-
A+

Mariola Przyjemska

bez tytułu, 1993, olej, płótno, 138 × 200 cm

Kolekcja II Galerii Arsenał w Białymstoku. Praca zakupiona przez Galerię Arsenał

Znajdujący się w Kolekcji II obraz Marioli Przyjemskiej należy wiązać z krótkim okresem w twórczości artystki, kiedy w latach 1991–93 tworzyła spokojne, zharmonizowane kompozycje malarskie. W jej dorobku znajdowały się już wtedy ekspresjonistyczne płótna nasycone odniesieniami do mitologii, literatury i historii sztuki, a późniejsza twórczość miała pójść w stronę tzw. sztuki krytycznej, koncentrując się m.in. na kwestiach związanych z konsumpcjonizmem.
 
Na tle problemów przeważnie podejmowanych przez Przyjemską grupa jej wczesnych prac wydaje się odosobniona. Artystka skupia się w nich na dekoracyjnych walorach malarstwa: całe powierzchnie płócien pokrywa ornamentem, dając pierwszeństwo jego aspektom zdobniczym, a nie np. symbolicznym. Wśród malowanych przez nią motywów znalazły się krzyże koptyjskie, figury geometryczne, hieroglify, fragmenty mozaik, a także wzory zdobiące obrusy, pościel czy tapety. Artystka komponowała je często tak, by obraz dawał złudzenie tkaniny, której dekoracyjność podkreślana była dodatkowo przez bogatą kolorystykę. Rytmiczność układu i monotonna powtarzalność elementów z jednej strony wyciszały kompozycję, sprawiając, że odbiorca obcował z obrazem wręcz kontemplacyjnym, z drugiej zaś kierowały uwagę w stronę wartości figuratywnych, motywu jako takiego, jego formy i relacji z pozostałymi składnikami struktury wizualnej.
 
Obraz powstał w tym samym czasie co zaangażowane społecznie projekty Zbigniewa Libery, Grzegorza Klamana1 czy Konrada Kuzyszyna2. Praca Przyjemskiej należy do przeciwstawnego nurtu, noszącego znamiona „introwertycznej” postawy artystów. Mieszczą się w nim realizacje będące wyrazem skrupulatnych analiz samego procesu twórczego (w tym centralnej postaci twórcy), języka formalnego oraz materii, jaką operuje artysta. Do podobnej zasady malarskiej – skupienia na formie, ornamencie i wizualnych aspektach obrazu – artystka powróciła też dużo później w serii balansujących na granicy abstrakcji, rozedrganych płócien z 2007 r., zdradzających powinowactwa z wywodzącą się z kubizmu twórczością Roberta i Soni Delaunay.
 
Izabela Kopania
 
1.  Patrz np. Katabasis, 1993, w Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku.
2.  Patrz np. Kondycja III, 1995, w Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku.

Katalog prac

Artyści