Realizując Polowanie na człowieka, wideoinstalacje wpisującą się w popularny w kulturze współczesnej nurt katastroficzno-apokaliptyczny, Piotr Wyrzykowski nie musiał uciekać się do obrazów, jakie podsuwa wyobraźnia. Odpowiednią scenerię odnalazł w sowieckiej architekturze kijowskiego metra. Jego stacje i korytarze sfilmowane zostały w nocy, gdy wyludnione przestrzenie wypełnia tylko sztuczne światło. Wnętrza pozbawione są wtedy swojej podstawowej funkcji komunikacyjnej, a surowość i monumentalizm architektury, idące w parze z zimnym pragmatyzmem infrastruktury, potęgują odczucie pustki i klaustrofobii. Na myśl przychodzi inne przeznaczenie tuneli metra, które w razie kataklizmu czy wojny mają pełnić funkcję schronów.
 
Lightboxy znajdujące się w Kolekcji II były częścią instalacji utrzymanej w konwencji filmów SF i dystopijnych opowieści o świecie, który odrodził się po kataklizmie. Wyrzykowski, budując sugestywną scenerię grozy, sięgnął po różnorodne zapożyczenia z popkultury. Podstawę rozbudowanej struktury instalacji stanowiła ściana pokryta reliefami nawiązującymi do prac Hansa Rudolfa Gigera, scenografa filmu Obcy (reż. Ridley Scott, 1979), w którą wmontowane zostały kasetony i wideo pokazujące opustoszałe metro. Całości towarzyszyły cytaty z książki Serhija Żadana Anarchy in the UKR (wyd. polskie 2007), mówiące o metrze jako przestrzeni uosobionej, mającej zdolność pochłaniania ludzkich myśli, cieni i głosów.
 
Widz oglądający pracę Wyrzykowskiego zdany jest wyłącznie na własne domysły. Artysta nie dopowiada bowiem, czy zdehumanizowane wnętrza, które widzimy, są schronami, w których można przetrwać katastrofę, czy też należą już do nowej, postapokaliptycznej rzeczywistości. Ich atmosfera bliska jest licznym literackim wizjom światów zamieszkałych
przez tych, którzy ocaleli. U podstaw wielu z tych kreacji leżą wydarzenia zimnej wojny i rywalizacji imperiów. W podobnym kontekście widzieć można także pracę Wyrzykowskiego. Realia polityczne w pełni wykorzystał on w innej instalacji: Przeżyją tylko ci, którzy to zaplanowali (2009), pokazującej ukryte w schronach życie po ataku nuklearnym.
 
Izabela Kopania