en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Sędzia Główny, Hommage à Natalia LL

Sędzia Główny, Hommage à Natalia LL

A-
A+

Sędzia Główny (Aleksandra Kubiak i Karolina Wiktor)

Hommage à Zofia Kulik, 2006, 3 fotografie, 100 × 60 cm

Hommage à Natalia LL, 2006, 3 fotografie, 120 × 120 cm

Kolekcja II Galerii Arsenał w Białymstoku. Prace zakupione przez Podlaskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych

Fotografie Hommage à Zofia Kulik i Hommage à Natalia LL pełnią w dorobku Sędziego Głównego podobną rolę jak Beznadziejnik – są komentarzem do performance’ów, stanowiących główny trzon działań duetu Kubiak-Wiktor. Tytułowe wyrażenie „hommage à” (w hołdzie) wskazuje, że poszukiwania grupy należą do nurtu, w którym mieszczą się dokonania Zofii Kulik i Natalii LL.
 
W obu seriach prac pojawiają się problemy i motywy znane z twórczości artystek-mistrzyń. W Hommage à Zofia Kulik jedna z performerek przybiera sztywne pozy nawiązujące do sposobu ukazania ciała Zbigniewa Libery w fotografiach Kulik; gest wiktorii, swastyka i gest Lenina pojawiały się w licznych pracach tej artystki, m.in. w cyklu Archiwum Gestów (1987–1991). Natomiast odniesieniem do jej Gotyku Między-Narodowego (1987–1990) może być sceneria zdjęć Sędziego Głównego: ruiny fary w Gubinie. W Hommage à Natalia LL performerki sięgnęły po banana i kisiel – rekwizyty użyte przez Natalię LL w Sztuce konsumpcyjnej (1972 i 1974) i Sztuce postkonsumpcyjnej (1975).
 
Hommages stanowią krytyczną i autotematyczną refleksję na temat miejsca, jakie w tradycji performance’u zajmują działania Kubiak i Wiktor. Problem zależności ich prac od twórczości Kulik, Natalii LL, a także innych performerek, np. Mariny Abramović, ciągle czeka na swego badacza. Zdjęcia wskazują na złożoność relacji uczennice – mistrzynie. O ile w pracach Natalii LL jedzenie banana przez modelkę ma wydźwięk erotyczny i odpowiada perspektywie męskiego spojrzenia, to akt wspólnego jedzenia banana przez artystki, czy też karmienia się surowym mięsem, ma już inny charakter. Erotyka została wyparta przez obrzydzenie, a jej heteroseksualny wymiar zastąpiła ambiwalencja płci. Podobnie przewrotne są nawiązania do działań Kulik. Mężczyzna w jej pracach, mimo że wykonuje gesty związane z władzą, jest w istocie jej poddany. W Hommage à Zofia Kulik zależności oparte na władzy zachodzą między dwiema kobietami. Mimo nagości daleko im do subordynacji, a gesty i symbole władzy niejako chronią przed zawłaszczającym spojrzeniem i pozwalają zachować dominującą pozycję.
 
Izabela Kopania

Tekst opublikowany w książce I. Kopania, „Zbiór otwarty. Prace z Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku”, Białystok 2012

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Zrealizowano przy wsparciu finansowym Prezydenta Miasta Białegostoku

Zrealizowano przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku

Katalog prac

Artyści