en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Veaceslav Druta, Bez tytułu (performance z udziałem Mary Beth Heffernan)

Veaceslav Druta, Bez tytułu (performance z udziałem Mary Beth Heffernan)

A-
A+

Veaceslav Druta

Bez tytułu (performance z udziałem Mary Beth Heffernan), 2008, wideo, 15 min 4 s, edycja 1/5 + 1 AP

Kolekcja II Galerii Arsenał w Białymstoku. Praca zakupiona przez Podlaskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych

Sytuacje aranżowane przez Veaceslava Drutę stanowią pretekst do obserwacji interakcji międzyludzkich oraz relacji zachodzących między człowiekiem a jego otoczeniem. Prozaiczne czynności życiowe artysta umieszcza w niecodziennych warunkach, które sprawiają, że odgrywanie wyznaczonych aktorom ról wymaga od nich koncentracji i zaangażowania, a nierzadko także wysiłku fizycznego. Ich gesty i ruchy, wymuszone specyfiką sytuacji, są zwykle przerysowane, podobnie jak mimika twarzy, zdradzająca skupienie i spectrum emocji towarzyszących nieprzewidywalnym okolicznościom, w jakich rozgrywa się spektakl.
 
Wideo Bez tytułu (performance z udziałem Mary Beth Heffernan) jest zapisem zmagań z falami oceanu. Zaangażowani w realizację projektu aktorzy usiłują usiąść w fotelach przy niewielkim stoliku, po to by wspólnie oddać się lekturze książek. Ich starania są jednak raz za razem niweczone przez wodę zalewającą brzeg. Fale pochłaniają krzesła i stolik, przewracają aktorów, niszczą książki. Uczestnikom performance’u zaledwie na ułamek sekundy udaje się uzyskać chwiejną równowagę, po chwili jednak znowu zmuszeni są walczyć z żywiołem. Podczas kolejnych rejestrowanych przez kamerę prób ustawienia mebli, nakrycia stołu obrusem, zajęcia miejsca w fotelu czy otwarcia książki nawiązuje się nić niemego porozumienia między dwojgiem ludzi. Stawiając opór oceanowi, starają się współdziałać, intuicyjnie odgadywać i wyprzedzać swoje ruchy, komunikować się za pomocą czytelnych gestów.
 
Bez tytułu (performance z udziałem Mary Beth Heffernan) to etiuda o poszukiwaniu harmonii i walce z przeciwnościami, o empatii i potrzebie bycia razem. Aktorzy w swoich zmaganiach z potęgą wody i wiatru doświadczają wachlarza stanów emocjonalnych. Towarzyszą im z jednej strony niepokój, strach i rezygnacja, z drugiej – ekscytacja, nadzieja i radość. Ich nierówne starcie z żywiołem jest w istocie walką przeciwko samotności oraz wyalienowaniu, walką o bliskość i poczucie bezpieczeństwa. Artysta zbudował poetycki obraz jednej z wielu sytuacji, w których chęć zachowania niezależności ściera się z koniecznością wypracowania kompromisu, a indywidualne spojrzenia na rzeczywistość z potrzebą odnalezienia zgodnej wizji świata. Akt wspólnego czytania, który w narracji Druty nie został dokonany, jest figurą stabilizacji, spokoju i odnalezionego porozumienia.
 
Izabela Kopania

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Dofinansowano ze środków z budżetu Miasta Białegostoku

Zrealizowano przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku

Katalog prac

Artyści