en
Menu
Strona główna - Galeria Arsenał

Jest tak, jak się Państwu wydaje - edycja czeska

14.11.2017 - 30.12.2017

Jest tak, jak się Państwu wydaje - edycja czeska

14.11.2017 - 30.12.2017
Otwarcie: Otwarcie: 14.11.2017
Miejsce: Miejsce: Dům pánů z Kunštátu, Dominikánská 9, Brno, Czechy
Kuratorka: Kurator: Monika Szewczyk
A-
A+
Wystawę "Jest tak jak się Państwu wydaje", która pokazywana była w latem 2017 roku w Galerii Arsenał w Białymstoku, można obecnie oglądać w czeskim Brnie pod nazwą "Je to tak, jak se vám to zdá".
Obszarem tematycznym wystawy „Jest tak, jak się Państwu wydaje”* jest próba nowego spojrzenia na nieprzystawalność naszych wyobrażeń o rzeczywistości do niej samej.

Myślimy o rzeczywistości jako o czymś obiektywnym, niezależnym od nas, o czymś, co ma miejsce, dzieje się wokół, o czymś, w czym uczestniczymy i co próbujemy zmieniać – ale co generalnie nas przerasta, jest ponad nami. Tymczasem to, że odbieramy rzeczywistość subiektywnie, poddajemy ją interpretacji, powoduje, że nie jest ona spójną obiektywną wartością. Kiedy konfrontujemy ze sobą nasze spostrzeżenia, dostrzegamy, jak bardzo się różnią. Nawet gdy patrzymy na proste, oczywiste przedmioty, widzimy je w sposób zindywidualizowany, a co dopiero gdy chodzi o złożone zjawiska i procesy, o „rozumienie świata”. Ta różnorodność widzenia sama w sobie jest fascynująca i wzbogacająca, ale jednocześnie komplikuje, uniemożliwia osiągnięcie porozumienia. Sztuka może być narzędziem komunikacji, ale przyjmijmy, że jest narzędziem bardzo nieprecyzyjnym. Podejmując próby tłumaczenia rzeczywistości, sztuka niejednokrotnie czyni jej obraz jeszcze bardziej niejednoznacznym.

Prace prezentowanych na wystawie artystów często nie są tym, czym się wydają. Czasem, udając proste przedmioty, zawierają w sobie złożone narracje; innym razem, pokazując skomplikowane procesy, komunikują proste treści. Niekiedy bazują na koncepcjach filozoficznych czy naukowych, kiedy indziej wynikają z prostych intuicji – ale wszystkie dotyczą interpretacji rzeczywistości i subtelnej granicy między nią samą a naszym o niej wyobrażeniem.

Diana Lelonek zmienia przestrzeń galerii w laboratorium, w którym testuje różne sposoby bytowania roślin na odpadach europejskiej cywilizacji. Na pograniczu natury i nauki sytuują się ostatnie prace Izy Tarasewicz. Minimalistyczna, zbudowana ze złomu praca Piotra Łakomego tworzy własne zdegenerowane uniwersum. Podobną estetyką operuje Gizela Mickiewicz. Obie z Alicją Bielawską budują konstelacje przedmiotów, wskazując na ich wzajemne powiązania; są to przedmioty abstrakcyjne, a mimo to budzące skojarzenia z codziennością. Analiza wzruszeń i rozdrażnień, poklatkowy film Wojciecha Bąkowskiego, wprowadza co prawda pewną narrację, ale pozostającą w obszarze niedomówień. Bownik i Witek Orski odrealniają obrazy, eksplorując codzienność w poszukiwaniu niesamowitości.

Chcemy zwrócić uwagę na społeczną funkcję sztuki jako otwartej płaszczyzny dyskursu o rzeczach uniwersalnych. Wybrani przez nas artyści przedstawią szerokie spektrum technik oraz sposobów prezentacji artystycznej – wideo, obrazy, instalacje, które staną się czytelne dla widzów niezależnie od ich wieku, płci, wykształcenia czy statusu społecznego.

Monika Szewczyk
*Tytuł wystawy jest parafrazą tytułu dramatu Luigiego Pirandella Tak jest, jak się państwu zdaje [oryg. wł. Così è (se vi pare)].

Organizatorzy